Erkenning van een kind 

De erkenning van een kind in Nederland is een belangrijke juridische handeling, waarbij een ouder officieel erkent dat hij of zij de ouder is van een kind. Dit heeft gevolgen voor de rechten en plichten van de ouder, zoals het ouderlijk gezag en de onderhoudsplicht. Hier zijn de belangrijkste punten over de erkenning van een kind:

Wie kan een kind erkennen?: Een kind kan worden erkend door de biologische vader of door een andere persoon die het kind als zijn of haar eigen kind beschouwt. Dit kan ook door een partner van de moeder, bijvoorbeeld in het geval van een geregistreerd partnerschap of huwelijk.

Wanneer kan een kind worden erkend?: Erkenning kan plaatsvinden voor of na de geboorte van het kind. Als de erkenning voor de geboorte plaatsvindt, moet dit gebeuren bij de burgerlijke stand. Na de geboorte kan de erkenning ook plaatsvinden bij de gemeente.

Gevolgen van erkenning: Door erkenning krijgt de ouder automatisch rechten en plichten ten opzichte van het kind, zoals het recht op omgang en het recht op informatie over het kind. Ook kan de ouder aanspraak maken op het ouderlijk gezag, mits de ouders samen het gezag aanvragen. Wanneer een ouder een kind erkent, ontstaat er tevens een wettelijke verplichting om bij te dragen aan de kosten van de opvoeding en verzorging van dat kind. Dit geldt ook als de ouders niet samenleven. De hoogte van de kinderalimentatie wordt vaak bepaald aan de hand van de behoefte van het kind en de draagkracht van de ouders.

Erkenning en gezag: Als de moeder alleen het gezag heeft, kan de erkende ouder het gezag aanvragen. Dit kan belangrijk zijn voor de betrokkenheid bij de opvoeding en zorg voor het kind.

In Nederland is de erkenning van een kind geregeld in het Burgerlijk Wetboek (BW). Het relevante wetsartikel is artikel 1:199 BW. Dit artikel beschrijft de voorwaarden en procedures voor de erkenning van een kind door een ouder.